Metody ochrony powierzchni neodymowych magnesów - przegląd najpopularniejszych.
Neodym to jeden z najważniejszych składników najpotężniejszych magnesów, jakie są dziś wytwarzane. Właściwości tego minerału są naprawdę niezwykłe, ale prze dużą reakcyjność ten meta szybko ulega utlenieniu, a co za tym idzie może się zniszczyć.
Żeby to wyeliminować powierzchnia zewnętrzna wszystkich magnesów pokrywa być musi powłoką ochronną, chroniącą przed tlenem zawartym w powietrzu. Do odpowiedniego zabezpieczenia zewnętrznej powierzchni magnesu wystarczają powłoki o grubości między kilka a kilkanaście mikrometrów, co jest naprawdę niewiele.
Tym sposobem ich zabezpieczająca rola jest całkiem spełniona, a jednocześnie tak cieniutka warstwa nie wpływa na przyciąganie.
Najpopularniejszym rodzajem materiału który się wykorzystuje do ochronnych powłok jest nikiel oraz miedź, takie rozwiązanie także jest najbardziej korzystne z powodów ekonomicznych. Bardzo dobre parametry również mają powłoki oparte o cynk - one z kolei są wyjątkowo trwałe i odporne na uszkodzenia. Dlatego też magnesy neodymowe z takimi powłokami często się wykorzystuje jako dziecięce zabawki i w różnych zastosowaniach przemysłowych.
Pozostałe dość często używane powłoki, to znaczy miedziana, epoksydowa i złota niestety nie będą się sprawdzały w tego typu zastosowaniu. Z powodu tego, że łatwo ulegają uszkodzeniu, to rola ich sprowadza się przede wszystkim do ozdoby.
Samo naniesienie zabezpieczającej powłoki na magnetyczny materiał nie jest trudnym procesem, stosuje się w takim celu różne techniki. Wykonana w odpowiedni sposób ochronna powłoka będzie zabezpieczała powierzchnię magnesu na długi okres czasu, jednak wszelkie błędy w czasie nakładania mogą spowodować łuszczenia czy odpryśnięcia.