Pierwszą metodą jest ponowne zastosowanie magnesu. Zaletą takiej metody jest to, że jest to najbardziej ekonomiczny sposób recyklingu bez wytwarzania odpadów.
Drugą metodą jest przetwarzanie magnesów na stop poprzez rozdrabnianie wodorem. Zaletą takiego działania jest mniejsze zużycie energii niż przy innych metodach oraz co oczywiste nie wytwarzanie odpadów. Wadą natomiast jest to że nie można stosować tej metody do złomu zawierającego magnesy o różnym składzie.
Następna jest metoda hydrometalurgiczna, powszechnie stosowana do magnesów o dowolnym składzie co jest pozytywem. Wadą tej metody jest natomiast złożoność procesu oraz użycie substancji chemicznych, które pozostawiają duże ilości ścieków.
Istnieje też metoda pirometalurgiczna stosowana do magnesów o różnym składzie i nie pozostawiająca po sobie ścieków z substancji chemicznych. Dodatkową zaletą jest to że jest łatwiejsza od metody hydrometalurgicznej. Wadą natomiast jest duże zużycie energii oraz powstawanie dużej ilości odpadów stałych.
Ostatnią metodą którą przedstawimy jest ekstrakcja w fazie gazowej stosowana do magnesów o dowolnym składzie, nie pozostawiająca po sobie ścieków. Wadą jest zużycie dużych ilości gazowego chloru, oraz powstawanie substancji agresywnych.