{Bieguny magnesy "enes" N-S|Magnesy enes z biegunami|ENES magnesy to bieguny} {magnesów neodymowych|neodymowych magnesów|magnesu|magnesu neodymowego|neodymowego magnesu}

Magnesy neodymowe posiadają, podobnie jak inne magnesy znane na ziemi, dwa bieguny o oznaczeniu N oraz S. Magnesy dwubiegunowe są najbardziej znanymi oraz powszechnie stosowanymi magnesami na ziemi. Istnieją jednak również magnesy wielobiegunowe o różnorodnym zastosowaniu, które stosuje się w różnych branżach np. jako elastyczne magnesy na lodówkę czy różnego rodzaju sprzęgła magnetyczne. Magnesy wielobiegunowe znalazły również zastosowanie przy produkcji silników elektrycznych o bardziej złożonej budowie. Tak zwane dielektro-magnesy są rodzajem magnesów, które posiadają bieguny rozchodzące się we wszystkich kierunkach. Tego typu magnesy uzyskuje się poprzez metodę prasowania sproszkowanego materiału w polu magnetycznym w wyższej temperaturze lub poprzez wtryskiwanie materiału do wybranej formy, na którą w tym samym czasie oddziałuje pole magnetyczne.

Istnieje również teoria istnienia magnesów jednobiegunowych. Jak do tej pory nie udało się odnaleźć tego typu magnesu jednobiegunowego na ziemi. Tego typu magnes elementarny, zwany przez naukowców magnonem, ma podobno występować w kosmosie i czeka na odkrycie. Ta teoria nie została jednak potwierdzona.

Bieguny magnetyczne, zwane "enes" oraz zapisywane jako "ns", są punktami w magnesie, gdzie siła pola magnetycznego osiąga swoje maksimum.
Symbol N reprezentuje biegun północny magnesu, podczas gdy S odpowiada biegunowi południowemu każdego magnesu. Gdy do magnesu neodymowego przyłoży się drugi magnes tymi samymi biegunami, dojdzie do odrzucenia. Natomiast połączenie magnesów przeciwnymi biegunami powoduje przyciąganiem.

Już w starożytności zauważono pewną interesującą regułę - niektóre obiekty wabią inne przedmioty. Z uwagi na materiał, z jakiego wykonany jest dany przedmiot, magnes wciąga wszystkie obiekty wykonane z żelaza lub mieszanki metali z rodziny ziem rzadkich, które reagują na pole magnetyczne.

Ponadto, odnotowano, że każdy przedmiot wykonany z żelaza może uzyskać dodatkowe właściwości magnetyczne, gdy znajdzie się w obrębie silnego magnesu. Jednak nigdy nie zyskiwać na stałe właściwości magnetycznych, chyba że będą wystawione na długotrwałe działanie silnego pola magnetycznego.

W ten sposób można stworzyć na przykład silny magnes neodymowy.

Neodymowe magnesy charakteryzują się dwoma biegunami: północnym i południowym. Mają również właściwości magnetyczne, tworząc pole magnetyczne, które wabi inne obiekty metalowe lub inny magnes neodymowy o przeciwnym biegunie. Zestawienie bieguna północnego (N) i południowego (S) na jednym magnesie tworzy dipol magnetyczny, z odpowiedzialny za przyciąganie przedmiotów metalowych oraz wzajemne przyciąganie magnesów, w zależności od kierunku ich przyłożenia. Przyłożenie magnesu neodymowego biegunem N do S spowoduje ich przyciągnięcie, natomiast w przeciwnym układzie biegunów nastąpi odpychanie z pełną siłą magnetyczną.

Niestety, podzielenie jednego magnesu na dwie części skutkuje utworzeniem dwóch odrębnych magnesów dwubiegunowych. Podobny efekt zauważymy, jeśli dalsze rozcięcie tych magnesów dokonamy na równe części. Ostatecznie powstaną cztery magnesy dwubiegunowe.

Najlepszym sposobem na oznaczenie biegunów na magnesie jest użycie standardowo przyjętych kolorów: niebieskiego dla bieguna N (północnego) i czerwonego dla bieguna S (południowego). Magnes neodymowy jest jednym z najsilniejszych magnesów dostępnych na rynku pod względem oddziaływania magnetycznego na inne przedmioty.