{Bieguny magnesy "enes" N-S|Magnesy enes z biegunami|ENES magnesy to bieguny} {magnesów neodymowych|neodymowych magnesów|magnesu|magnesu neodymowego|neodymowego magnesu}

Najlepiej oznaczyć kolorami, które zostały standardowo przyjęte, jako oznaczenie na magnesach, czyli kolor niebieski jako N i barwa czerwona jako biegun S. Magnes neodymowy to jeden z tych magnesów, których oddziaływanie magnetyczne na inne przedmioty, jest jednym z najsilniejszych wśród dostępnych na rynku przedmiotów posiadających własne pole magnetyczne.

Magnesy neodymowe posiadają dwa bieguny - północny i południowy. Posiadają również własne właściwości magnetyczne, a więc również pole magnetyczne, które przyciąga inne obiekty metalowe lub inny magnes neodymowy o przeciwnym biegunie. Biegun północny (N) i południowy (S), które występują razem na magnesie, nazywają się dipolem magnetycznym. To właśnie one odpowiadają za przyciąganie przedmiotów metalowych oraz przyciąganie lub odpychanie się wzajemne magnesów, w zależności od tego, jakim biegunem przyłożymy je do magnesu pierwotnego. W przypadku, gdy magnes neodymowy przyłożymy biegunem N do S, przyciągną się one do siebie. W przeciwnym wypadku będą się odpychały z pełną siłą magnetyczną w przeciwnych kierunkach.

Magnesy neodymowe posiadają, podobnie jak inne magnesy znane na ziemi, dwa bieguny o oznaczeniu N i S. Magnesy dwubiegunowe są najbardziej znanymi i powszechnie stosowanymi magnesami na ziemi. Istnieją jednak również magnesy wielobiegunowe o różnorodnym zastosowaniu, które stosuje się w różnych branżach np. jako elastyczne magnesy na lodówkę czy różnego rodzaju sprzęgła magnetyczne. Magnesy wielobiegunowe znalazły również zastosowanie przy produkcji silników elektrycznych o bardziej złożonej budowie. Tak zwane dielektro-magnesy są rodzajem magnesów, które posiadają bieguny rozchodzące się we wszystkich kierunkach. Tego typu magnesy uzyskuje się poprzez metodę prasowania sproszkowanego materiału w polu magnetycznym w wyższej temperaturze lub poprzez wtryskiwanie materiału do wybranej formy, na którą w tym samym czasie oddziałuje pole magnetyczne.

Istnieje również teoria istnienia magnesów jednobiegunowych. Jak do tej pory nie udało się odnaleźć tego typu magnesu jednobiegunowego na ziemi. Tego typu magnes elementarny, zwany przez naukowców magnonem, ma podobno występować w kosmosie i czeka na odkrycie. Ta teoria nie została jednak potwierdzona.

Niestety nie. Po przekrojeniu jednego magnesu na dwa, uzyskujemy parę odrębnych magnesów dwubiegunowych. Podobnie sytuacja wyglądałaby, gdybyśmy te dwa magnesy podzielili ponownie na równe części. Uzyskamy w ten sposób cztery magnesy dwubiegunowe.

Bieguny magnetyczne nazwywane "enes" pisane "ns" są miejscem magnesu, w którym natężenie pola magnetycznego posiada największą swoją wartość.
Oznaczenie N oznacza biegun północny magnesu, natomiast S to południowy biegun każdego magnesu. W przypadku przyłożenia drugiego magnesu tymi samymi biegunami, magnes neodymowy będzie odpychał drugi. Natomiast jeśli przyłoży się magnesy przeciwnymi biegunami do siebie, nastąpi efekt przyciągania.

Już w starożytnych czasach zauważono pewną, interesującą zależność - niektóre obiekty przyciągają do siebie inne przedmioty. W zależności od tego, z jakiego materiału wykonany jest dany przedmiot, magnes przyciąga wszystkie, ze stałą wartością, o ile wykonane są z żelaza lub stopu metali z rodziny ziem rzadkich, na które oddziałuje pole magnetyczne.

Dodatkowo zauważono również, że każdy przedmiot wykonany z żelaza mogą zyskać dodatkowe właściwości, jeśli będą znajdowały się w obrębie silnego magnesu. Jednak nigdy nie zyskają w ten sposób na stałe właściwości magnetycznych. Mogą je uzyskać, jeśli zostaną poddane długotrwale działaniu silnego pola magnetycznego.

Możemy w ten sposób stworzyć na przykład silny magnes neodymowy.