{Bieguny magnesy "enes" N-S|Magnesy enes z biegunami|ENES magnesy to bieguny} {magnesów neodymowych|neodymowych magnesów|magnesu|magnesu neodymowego|neodymowego magnesu}

Bieguny magnetyczne, zwane "enes" oraz zapisywane jako "ns", są punktami w magnesie, gdzie intensywność pola magnetycznego osiąga swoje maksimum.
Symbol N symbolizuje biegun północny magnesu, podczas gdy S odpowiada biegunowi południowemu każdego magnesu. Gdy do magnesu neodymowego zbliży się drugi magnes tymi samymi biegunami, dojdzie do odrzucenia. Natomiast połączenie magnesów przeciwnymi biegunami skutkuje przyciąganiem.

Już w starożytności zauważono pewną interesującą zależność - niektóre obiekty wabią inne przedmioty. Z uwagi na materiał, z jakiego wykonany jest dany przedmiot, magnes przyciąga wszystkie przedmioty wykonane z żelaza lub mieszanki metali z rodziny ziem rzadkich, na które działa pole magnetyczne.

Ponadto, odnotowano, że każdy przedmiot wykonany z żelaza może uzyskać dodatkowe właściwości magnetyczne, będąc w obrębie silnego magnesu. Jednak nigdy nie osiągać na stałe właściwości magnetycznych, chyba że zostaną wystawione na długotrwałe działanie silnego pola magnetycznego.

Tak oto można stworzyć na przykład silny magnes neodymowy.

Magnesy neodymowe posiadają, podobnie jak inne magnesy znane na ziemi, dwa bieguny o oznaczeniu N i S. Magnesy dwubiegunowe są najbardziej znanymi i powszechnie stosowanymi magnesami na ziemi. Istnieją jednak również magnesy wielobiegunowe o różnorodnym zastosowaniu, które stosuje się w różnych branżach np. jako elastyczne magnesy na lodówkę czy różnego rodzaju sprzęgła magnetyczne. Magnesy wielobiegunowe znalazły również zastosowanie przy produkcji silników elektrycznych o bardziej złożonej budowie. Tak zwane dielektro-magnesy są rodzajem magnesów, które posiadają bieguny rozchodzące się we wszystkich kierunkach. Tego typu magnesy uzyskuje się poprzez metodę prasowania sproszkowanego materiału w polu magnetycznym w wyższej temperaturze lub poprzez wtryskiwanie materiału do wybranej formy, na którą w tym samym czasie oddziałuje pole magnetyczne.

Istnieje również teoria istnienia magnesów jednobiegunowych. Jak do tej pory nie udało się odnaleźć tego typu magnesu jednobiegunowego na ziemi. Tego typu magnes elementarny, zwany przez naukowców magnonem, ma podobno występować w kosmosie oraz czeka na odkrycie. Ta teoria nie została jednak potwierdzona.

Najlepszym sposobem na oznaczenie biegunów na magnesie jest użycie standardowo przyjętych kolorów: niebieskiego dla bieguna N (północnego) oraz czerwonego dla bieguna S (południowego). Neodymowy magnes jest jednym z najmocniejszych magnesów dostępnych na rynku pod względem siły magnetycznej na inne przedmioty.

Niestety, przekrojenie jednego magnesu na dwie części skutkuje utworzeniem dwóch odrębnych magnesów dwubiegunowych. Taki sam efekt zauważymy, jeśli kolejne rozcięcie tych magnesów dokonamy na równe części. Ostatecznie otrzymamy cztery magnesy dwubiegunowe.

Neodymowe magnesy posiadają dwoma biegunami: północnym oraz południowym. Posiadają również właściwości magnetyczne, generując pole magnetyczne, które wabi inne obiekty metalowe lub kolejny magnes neodymowy o przeciwnym biegunie. Zestawienie bieguna północnego (N) i południowego (S) na jednym magnesie tworzy dipol magnetyczny, z odpowiedzialny za wciąganie przedmiotów metalowych oraz wzajemne przyciąganie magnesów, w zależności od kierunku ich przyłożenia. Zetknięcie magnesu neodymowego biegunem N do S wywoła ich przyciągnięcie, natomiast w przeciwnym układzie biegunów dojdzie do odpychanie z pełną siłą magnetyczną.