{Bieguny magnesy "enes" N-S|Magnesy enes z biegunami|ENES magnesy to bieguny} {magnesów neodymowych|neodymowych magnesów|magnesu|magnesu neodymowego|neodymowego magnesu}

Bieguny magnetyczne, zwane "enes" i zapisywane jako "ns", są punktami w magnesie, gdzie intensywność pola magnetycznego osiąga swoje maksimum.
Symbol N symbolizuje biegun północny magnesu, podczas gdy S odpowiada biegunowi południowemu każdego magnesu. Jeśli do magnesu neodymowego przyłoży się drugi magnes tymi samymi biegunami, dojdzie do odpychania. Natomiast złączenie magnesów przeciwnymi biegunami powoduje przyciąganiem.

Już w starożytności zauważono pewną interesującą zależność - niektóre obiekty przyciągają inne przedmioty. Z uwagi na materiał, z jakiego wykonany jest dany przedmiot, magnes przyciąga wszystkie przedmioty wykonane z żelaza lub mieszanki metali z rodziny ziem rzadkich, które reagują na pole magnetyczne.

Ponadto, zauważono, że każdy przedmiot wykonany z żelaza może uzyskać dodatkowe właściwości magnetyczne, będąc w obrębie silnego magnesu. Jednak nie będą osiągać trwale właściwości magnetycznych, chyba że będą poddane na długotrwałe działanie silnego pola magnetycznego.

Tak oto można stworzyć na przykład silny magnes neodymowy.

Magnesy neodymowe posiadają, podobnie jak inne magnesy znane na ziemi, dwa bieguny o oznaczeniu N oraz S. Magnesy dwubiegunowe są najbardziej znanymi i powszechnie stosowanymi magnesami na ziemi. Istnieją jednak również magnesy wielobiegunowe o różnorodnym zastosowaniu, które stosuje się w różnych branżach np. jako elastyczne magnesy na lodówkę czy różnego rodzaju sprzęgła magnetyczne. Magnesy wielobiegunowe znalazły również zastosowanie przy produkcji silników elektrycznych o bardziej złożonej budowie. Tak zwane dielektro-magnesy są rodzajem magnesów, które posiadają bieguny rozchodzące się we wszystkich kierunkach. Tego typu magnesy uzyskuje się poprzez metodę prasowania sproszkowanego materiału w polu magnetycznym w wyższej temperaturze lub poprzez wtryskiwanie materiału do wybranej formy, na którą w tym samym czasie oddziałuje pole magnetyczne.

Istnieje również teoria istnienia magnesów jednobiegunowych. Jak do tej pory nie udało się odnaleźć tego typu magnesu jednobiegunowego na ziemi. Tego typu magnes elementarny, zwany przez naukowców magnonem, ma podobno występować w kosmosie oraz czeka na odkrycie. Ta teoria nie została jednak potwierdzona.

Najlepszym sposobem na oznaczenie biegunów na magnesie jest użycie standardowo przyjętych kolorów: niebieskiego dla bieguna N (północnego) i czerwonego dla bieguna S (południowego). Neodymowy magnes jest jednym z najmocniejszych magnesów dostępnych na rynku pod względem siły magnetycznej na inne przedmioty.

Niestety, przekrojenie jednego magnesu na dwie części skutkuje powstaniem dwóch odrębnych magnesów dwubiegunowych. Podobny efekt zaobserwujemy, jeśli kolejne podzielenie tych magnesów przeprowadzimy na równe części. W rezultacie otrzymamy cztery magnesy dwubiegunowe.

Magnesy posiadają dwoma biegunami: północnym i południowym. Mają również właściwości magnetyczne, generując pole magnetyczne, które przyciąga inne obiekty metalowe lub inny magnes neodymowy o przeciwnym biegunie. Połączenie bieguna północnego (N) i południowego (S) na jednym magnesie tworzy dipol magnetyczny, odpowiedzialny za wciąganie przedmiotów metalowych oraz wzajemne odpychanie magnesów, zależnie od sposobu ich przyłożenia. Przyłożenie magnesu neodymowego biegunem N do S spowoduje ich przyciągnięcie, natomiast w przeciwnym układzie biegunów dojdzie do odpychanie z pełną siłą magnetyczną.