z neodymowymi magnesami

Magnetyczny chwytak z rozłączanym polem cennik.

Przemysłowe urządzenia znane pod nazwą magnetyczne chwytaki, projektuje się w oparciu o silne neodymowe magnesy, poddane procesowi spiekania i mające specjalny magnetyczny system umożliwiający odłączenie siły magnetycznej. Wykorzystanie silnych magnesów powoduje, że taki sprzęt nie potrzebuje stosowania zewnętrznego zasilania energetycznego. Włączanie i wyłączanie magnetycznego pola jest oparte o zastosowanie dźwigni ręcznej, dzięki czemu jest proste sterowanie parametrami magnesów neodymowych w chwytaku. Dużą zaletą takiego chwytaka, jest niewielki jego rozmiar w porównaniu z ogromną siłą, jaką zapewniają magnesy z neodymu. Magnetyczne chwytaki wykorzystuje się przede wszystkim w miejscach, gdzie potrzebne będzie przenoszenie oraz podnoszenie najróżniejszych przedmiotów metalowych np. żelaznych, stalowych, ciężkich prętów, blach oraz innych przedmiotów podatnych na działanie pola magnetycznego.

Oferowane chwytaki magnetyczne objęte są roczną gwarancją. Posiadają deklarację zgodności "CE". Roboczy poziom ciśnienia akustycznego chwytaka magnetycznego nie przekracza 70dB, dlatego urządzenie nie jest traktowane jako źródło hałasu.

Udźwig chwytaków magnetycznych należy oceniać uwzględniając poniżej opisane czynniki:

W trakcie pracy z uchwytami należy zwrócić uwagę na kształt i grubość chwytanych elementów, bowiem udźwig chwytaka zależy od tych parametrów danego elementu. Dla każdego modelu chwytaka podajemy zależność udźwigu od grubości podnoszonego przedmiotu. Na przykład pełne elementy cylindryczne, takie jak pręty zbrojeniowe, walce etc. zmniejszają udźwig nominalny chwytaka o około 50%.
Należy pamiętać, że minimalna grubość podnoszonego elementu wynosi 2mm. Zbyt cienkie elementy mogą zostać wygięte i uszkodzone. Ponadto są słabiej przyciągane ze względu na nieoptymalne wykorzystanie pola magnetycznego chwytaka, wywołane wysyceniem elementu i rozpraszaniem większości pola poza chwytany element. Odpowiednio grube elementy zwiększają wydajność udźwigu poprzez pełne zamykanie obwodu chwytaka. Poniżej podajemy zestawienie optymalnych grubości stali dla danego modelu chwytaka:

Nazwa	Grubość podnoszonego elementu, przy której udźwig chwytaka wynosi 100%
PM 100	20 mm
PM 300	30 mm
PM 600	40 mm
PM 1000	50 mm
PM 2000	80 mm

Odpowiednie krzywe wydajności uwzględniające grubość podnoszonych elementów znajdują się na obudowie każdego uchwytu. Ze względów bezpieczeństwa każdorazowo przed rozpoczęciem pracy, należy skonsultować się z podanymi danymi.

Udźwig chwytaków zależy również od wielkości szczeliny powietrznej, tworzącej się pomiędzy podnoszonym elementem, a powierzchnią urządzenia. Szczelina tworzy się pomiędzy podnoszonym elementem, a nabiegunnikami chwytaka. Wydajność udźwigu spada dla wszystkich elementów, dla których parametr chropowatości powierzchni ładunku Ra jest większy niż 6,3 mm - czyli dla większości przedmiotów, poza tymi posiadającymi dokładnie wyszlifowane i bardzo czyste powierzchnie. Dla wszystkich innych elementów należy uwzględnić występowanie szczeliny powietrznej, przyjmując na przykład:

dla powierzchni po walcowaniu (zardzewiałych) - 0,1-0,3 mm,
dla powierzchni porowatych i nierównych szacunkowo 0,3-0,5 mm.
Dla każdego modelu uchwytu podajemy parametr udźwigu w zależności od grubości stali i wielkości szczeliny powietrznej.

Grubość elementu stalowego [mm]	Szczelina powietrzna [mm]
	0	0,1	0,3	0,5
	Udźwig nominalny [kg]
20	100	93	78	54
15	95	89	74	51
10	89	83	69	48
5	77	72	60	42
2,5	60	56	47	32

Odpowiednie krzywe wydajności uwzględniające szczelinę powietrzną znajdują się na obudowie każdego uchwytu. Ze względów bezpieczeństwa każdorazowo przed rozpoczęciem pracy, należy skonsultować się z podanymi danymi.

Udźwig uchwytu może być osłabiony poprzez podwyższoną temperaturę elementu i otoczenia. Niedopuszczalne jest podnoszenie elementów o temperaturze wyższej niż praca w środowisku o temperaturze otoczenia wyższej niż 80^oC.

Bardzo istotnym parametrem wpływającym na udźwig uchwytu jest materiał, z którego wykonano podnoszony element. Poszczególne materiały ferromagnetyczne mają różne właściwości magnetyczne, a zatem różnie oddziałują z magnesem. Siła z jaką działa to oddziaływanie (siła przyciągania), zależy od struktury i składu chemicznego materiału. Czyste żelazo przyciągane jest oczywiście najsilniej, materiały z niewielkimi domieszkami, takie jak stale węglowe, nieco słabiej zaś żeliwa zdecydowanie słabiej. Generalną zasadą jest, że im więcej żelaza w materiale, tym udźwig uchwytu jest większy. Przykładowo dla stali niskowęglowych współczynnik wydajności wynosi 0,95, dla stali wysokowęglowych - 0,90, dla stali niskostopowych - 0,75 a dla żeliwa 0,50.

Nazwa	Udźwig nominalny [kg]	Udźwig dla danego materiału* [kg]
Nazwa	Udźwig nominalny [kg]	stal niskowęglowa	stal wysokowęglowa	stal niskostopowa	żeliwo
PM 100	100	95	90	75	50
PM 300	300	285	270	225	150
PM 600	600	570	540	450	300
PM 1000	1000	950	900	750	500
PM 2000	2000	1900	1800	1500	1000

* należy pamiętać, że wartości podane w tabeli dla danego materiału podlegają modyfikacjom ze względu na grubość elementu, jakość powierzchni, kształt, temperaturę opisane wyżej.